آدرس IP، که مخفف واژه ی Internet Protocol)پروتکل اینترنت) است، شناسه ی منحصر به فردی است که به تک تک دستگاه هایی که از اینترنت استفاده می کنند، اختصاص می یابد. کامپیوترها، چاپگرها و سایر وسایلی که مجهز به مبدل شبکه هستند، دارای آدرس IP می باشند. آدرس IP درست همانند آدرس منزل یا محل کار این امکان موقعیت یابی هر وسیله ی متصل به اینترنت را فراهم می سازد. بسته های اطلاعات که پاکت نام دارند از طریق اینترنت بین دو دستگاه منتقل می شوند، این دو دستگاه برای ارتباط از طریق اینترنت باید سری های داده را ارسال و دریافت کنند، و همانند ارسال نامه، اگر یکی از این دو دستگاه، IP منحصر به فرد خود را نداشته باشند این انتقالات ممکن نخواهد بود. از این طریق وب سایت ها نیز می توانند موقعیت بازدید کنندگان خود را شناسایی کنند.

IPv۴، چهارمین نسخه از اینترنت پروتکل ها و اولین IP ای است که از سال ۱۹۸۱ به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است. در این نسخه، آدرس IP در فرمت عددی، با سه نقطه، چهار قسمت و در مبنای ۱۰ نمایش داده می شود، یک نمونه ی IP نسخه ی ۴ این چنین است: ۲۲.۲۳۱.۱۱۲.۶۴ . ظرفیت آدرس دهی این نسخه ۲۳۲، در حدود ۴.۳ میلیارد، آدرس می باشد. در اولین گام های طراحی این نسخه، چنین ظرفیتی برای آدرس دهی مناسب فرض شده بود اما از آنجاییکه رشد گسترده و ازدیاد جهانی شبکه های اینترنت پیش بینی نشده بود با گذر زمان مشکل بزرگ اتمام آدرس های IPv۴ پدیدار شد.

در اواخر دهه ی ۱۹۸۰ لزوم به کارگیری روش های ویژه ای برای نگهداری از فضای آدرس دهی اینترنت، نمایان شد. در اوایل دهه ی ۱۹۹۰، حتی بعد از طراحی مجدد سیستم آدرس دهی با به کار گیری مدل شبکه ی طبقه بندی نشده، آشکار شد که چنین تمهیداتی برای جلوگیری از اتمام آدرس های IPv۴ کارساز نیست، و تغییرات بیشتری در ساختار اینترنت مورد نیاز است؛ و در نهایت در سال ۱۹۹۲، IETF نیروی کار مهندسی اینترنت، تصمیم به خلق نسخه ی جدیدی از پروتکل های اینترنت گرفت که مشکلات نسخه ی قبلی را نداشته باشد.

این نسخه ی جدید که IPng نسل جدید پروتکل اینترنت یا IPv۶ نام دارد حاصل فرآیند طولانی مدتی است که IETF به علت فرا رسیدن بحران در سال ۱۹۹۴، جهت مشخصی برای آن تعیین کرد. عملکرد این نسخه همانند IPv۶ است اما با تغییرات اعمال شده در سطح لایه شبکه پروتکل TCP/IP، بسیاری از ایراد های این نسخه ی بیست ساله، از جمله محدودیت در آدرس دهی را رفع کرده است. در حالی که IPv۶ با تخصیص ۳۲ بیت برای آدرس دهی به اندازه ی ۲۳۲ یعنی ۴.۲۹۴.۹۶۷.۲۹۶ تعداد آدرس را پشتیبانی می نماید، که مقدار زیادی از آن به دلایل گوناگون به هدر می رود، IPv۶ با اختصاص فضای چهار برابر یعنی ۱۲۸ بیت برای آدرس دهی، ۲۱۲۸ آدرس یا به عبارتی ۳۴۰.۲۸۲.۳۶۶.۹۲۰.۹۳۸.۴۶۳.۴۶۳.۳۷۴.۶۰۷.۴۳۱.۷۶۸.۲۱۱.۴۵۶ یا (۱۰۳۸*۳.۴) تعداد آدرس را پشتیبانی می نماید که به نظر نمی رسد هیچگاه به پایان برسد!

با تعداد آدرس های موجود IPv۶ درحال حاضر می توان به هر مترمربع از کره زمین تعداد (۱۰۲۳* ۶.۵) آدرس اختصاص داد! بنابراین تصور طراحان IPv۶ مبنی بر پایان نیافتن IPv۶ تصور باطلی نخواهد بود. با چنین فضای وسیعی برای آدرس دهی، ISP ها برای اختصاص آدرس به هر کاربر به اندازه ی کافی IP خواهند داشت و به این ترتیب هر دستگاه آدرس منحصر به فرد حقیقی خود را خواهد داشت. ترجمه آدرس شبکه (NAT ) یک تکنیک بسیار معمول برای رسیدگی به نواقص آدرس های IP است. متاسفانه ترجمه آدرس شبکه برای بسیاری از کابران اینترنتی مناسب عمل نمی کند و برای بسیاری از روابط تجاری مستقیم شبکه ای مشکل ساز بوده است. یکی از اهداف گسترش فضای آدرس دهی در IPv۶، بی نیاز بودن از ترجمه آدرس شبکه و کاهش افرادی است که باید آن ها را بخوانند یا بنویسند.

دیگر هدف عمده ی IPv۶ کاستن زمان هایی است که افراد باید صرف پیکر بندی و مدیریت سیستم ها کنند. یک سیستم IPv۶ می تواند در نوعی پیکربندی خودکار شرکت کند که در آن یک IP منحصر به فرد تضمین شده ایجاد می کند. یکی دیگر از اهداف IPv۶، تمرکز بر روی برنامه های چند رسانه ای با پهنای باند بالا و برنامه های کاربردی تحمل خطا است. برنامه های کاربردی چند رسانه ای می توانند از قابلیت «چندین بار ارسال» استفاده کنند: انتقال یک بسته ی اطلاعاتی به چندین دریافت کننده. IPv۶ ویژگی دیگری را نیز به نام «هر نوع ارسال» تعریف می کند. مشابه جندین بار ارسال، این ارسال نیز دارای مجموعه ای از نقاط اتصال است که بسته های اطلاعات را فرستاده و دریافت می کنند. با این تفاوت که زمانیکه بسته ای به گروه «هر نوع ارسال» در IPv۶ فرستاده می شود، تنها به یکی از افراد آن گروه تحویل داده می شود. این قابلیت جدید در محیط های قدرت تحمل خطا مناسب است: سرور های اینترنت و سرورهای DNS همگی از این تکنولوژی IPv۶ بهره می برند. اگرچه IPv۴ نیز قابلیت چندین بار ارسال را دارد، این قابلیت ها شرطی اند و هر گیرنده و فرستنده ای از آن ها پشتیبانی نمی کند.

تفاوت های اصلی IPv۴ و IPv۶ در پنج حوزه تقسیم می شوند: آدرس دهی و مسیریابی، امنیت، ترجمه ی آدرس شبکه، حجم کارهای اجرایی، و پشتیبانی از وسایل سیار. از سال ۱۹۹۴، بیش از ۳۰ RFC برای IPv۴ منتشر شده است. تغییر IP به معنای تغییر چندین پروتکل و قرارداد اینترنتی است که شامل نحوه ی ذخیره سازی آدرس های IP در پایگاه مطابقت داده و برنامه های کاربردی و نحوه ی ارسال و راهبری بسته های اطلاعات از طریق اینترنت، پروتکل نقطه به نقطه (PPP)، شبکه حلقه نشانه ای، و هر رسانه ی دیگری، و نحوه ی نام گذاری عملکرد های شبکه توسط برنامه نویسان می شود. در هر حال IETF این طور تصور نمی کند که همه می توانند یک شب تغییر کنند. بنابراین برای هم زیستی IPv۴ و IPv۶ استانداردها، پروتکل ها و روش هایی وجود دارد: IPvر را درون IPv۴ کانال کشی کردن، IPv۴ را درون IPv۶ کاناال کشی کردن، به اجرا در آوردن IPv۶ و IPv۶ بر روی یک کامپیوتر برای مدت زمان طولانی dual stack، و منطبق کردن این دو پروتکل در محیط های متنوع.

● ۸ ژوئن ۲۰۱۱، روز جهانی IPv۶

در روز جهانی IPv۶، وب سایتهای معروف و تامین کنندگان خدمات اینترنتی از جمله فیس بوک، گوگل، یاهو، آکامایی و شبکه های لایم لایت، همراه با بیش از هزاران وب سایت شرکت کننده در سراسر جهان، برای آزمایش پروتکل جدید اینترنت در سطح جهانی به یکدیگر پیوستند. با فراهم کردن این مجموعه ی هماهنگ آزمایشی ۲۴ ساعته، این رویداد شرایط مناسب وب سایت های برتر سراسر جهان را برای مهاجرت به یک اینترنت جهانی مجهز به IPv۶ به تصویر کشید، که رشد دایمی و بسیار سریع IPv۶ را فراهم می کند. در این روز جهانی، که توسط انجمن اینترنت، مدیریت می شد، حدود ۴۰۰ سازمان IPv۶ را به مدت ۲۴ ساعت بر روی سرویس های اصلی خود فعال کردند. با به اتمام رسیدن آدرس های IPv۴ در پایان امسال، صنایع باید برای تسریع بخشی به انطباق IPv۴ با کاربران ایتنرنت در سراسر دنیا تلاش کنند. شرکت کنندگان در روز جهانی IPv۴ دور هم آمدند تا سازمان های صنایع مربوطه را تامین کنندگان خدمات ایتنرنتی، تولید کنندگان سخت افزار، فروشندگان سیستم عامل و سایر کارخانه های شبکه ای تحریک به آماده سازی خدمات خود برای این انتقال کنند.

یکی از اهداف اصلی روز جهانی IPv۶، نمایش مسائلی بود که در هنگام استفاده ی حقیقی و جهانی IPv۶ در شرایط کنترل شده پدیدار می شوند. با وسعت امروزه ی تکنولوژی که اینترنت را نیرومند می کند، این آزمایش جهانی برای مشخص کردن مشکلات پیش بینی نشده ضروری بود. بخش بسیار عمده ی کاربران توانستند مانند همیشه از خدمات بهره ببرند، اما در موارد نادری، کاربران با دسترسی ناقص به وب سایت های شرکت کننده مواجه شدند.

● وضعیت کنونی IPv۶ در جهان

در جولای ۱۹۹۹، به عنوان اولین قدم برای گسترش IPv۶ که با IPv۴ همزیستی می کند در سراسر جهان، مجمع IPv۶ شکل گرفت. هدف کلی این مجمع آموزش مزیت های پروتکل IPv۶ به کابران اینترنت و تکمیل کردن و ترویج گسترش جهانی این پروتکل است.

این مجمع اعضای بسیار مهمی از جمله تولید کنندگان، اپراتورهای برتر ارتباطات، تامین کنندگان خدمات اینترنت، شرکت های مشاوره ای و … را شامل می شود.

وضعیت کنونی گسترش IPv۶ در نقاط مختلف جهان دلگرم کننده است و تصوراتی را نسبت به آینده اینترنت در سال های آتی در بر دارد.

● آسیا

تاثیرکمبودهای IPv۴ در منطقه ی آسیا مشهود تر بوده است و انتظار می رود که در طول چند ماه آتی آدرس های IPv۴ پایگاه داده اینترنتی منطقه ای آسیا به پایان برسد. در نتیجه برای یافتن راه حل های مربوط، فشار بسیار بالایی وجود دارد و در کشور های این منطقه اقدامات زیادی صورت گرفته است.

● ژاپن

گسترش IPv۶ در ژاپن از پشتیبانی قدرتمند دولتی بهره می برد. در شبکه ی گیگابایتی ژاپن، ماشین های سخنگوی خودکار و انتقالات محلی از IPv۶ استفاده می شود. تامین کنندگان عمده ی خدمات اینترنتی و حتی تامین کنندگان روستایی و اولیه، خدمات IPv۶ را آغاز کرده اند. آی آی جِی اولین سرویس IPv۶ را در سال ۱۹۹۸ شروع کرد و در حال حاضر بیشتر از صد مشتری دارد.

شرکت ارتباطاتانتی تی در سال ۲۰۰۱ اولین سرویس IPv۶ تجاری، و هم چنین سرویس های دوگانه ای برای کاربران اینترنت پر سرعت و یک سرویس انتقال جهانی را آغاز کرده است. فروشندگان اصلی راهبر (هیتاچی، فوجیتسو، اِن ای سی، یاماها و …) برای IPv۶ آمادگی دارند. فروشندگان اصلی وسایل خانگی، سنسورها، دوربین های شبکه ای و غیره نسخه های آزمایشی خود را شروع کرده اند. تامین کنندگان خدمات مانند کِی دی دی آی و تلکام ژاپن در حوزه های تلفن همراه، بازی های آنلاین، پزشکی و … نسخه های آزمایشی به کار گرفته اند.

● چین

دولت چین پروژه ی «نسل بعدی اینترنت چین»، برنامه ای پنج ساله با هدف کنترل بخش قابل توجهی از فضای اینترنت با به کار گیری به موقع IPv۶، را شروع کرده است. ایالات متحده در حدود یک سوم تمام آدرس های IPv۴حدود ۴.۲ میلیارد را به خود اختصاص داده است، این در حالی است که نسبت کاربران اینترنت پر سرعت به آدرس های IP در چین بیشتر است.طبق گفته ی دکتر چارلز ژانگ، رئیس و مدیر کل اجرایی سایت سوهو، کاربران اینترنتی در چین هر هفته حدود دو میلیارد ساعت آنلاین هستند در حالیکه که کاربران آمریکایی هر هفته ۱۲۹ میلیون ساعت از اینترنت استفاده می کنند. چین در المپیک ۲۰۰۸ پکن از امکانات جدید IPv۶ استفاده کرد. دوربین های امنیتی و وسایل نقلیه و پوشش خبری اتفاقات المپیک و … از طریق IPv۶ انجام شد.

● کره

KOREAv۶ پروژه ی آزمایشی IPv۶ است که در کره آغاز شده و متشکل از سرویس های آزمایشی IPv۶ و آزمون های پایکار برای تجهیزات IPv۶ است، و اهداف اصلی آن عبارت اند از:

. ایجاد کسب و کارهای مجهز به IPv۶ در بخش خصوصی و دولتی

. تسریع تجاری کردن تجهیزات IPv۶

. و افزایش آگاهی جمعی درباره ی IPv۶

اجرایی کردن این پروژه چند مرحله ای بوده است: مرحله ی اول (۲۰۰۴) احداث شبکه ی آزمایشی IPv۶ در سراسر کشور با فراهم کردن VoDv۶، VoIPv۶، سرویس اتصال شبکه ای اینترنتی IPv۶، و آزمایش تجهیزات Ipv۶ مانند راهبرها، سوئیچ ها، VPN و غیره. مرحله ی دوم (۲۰۰۵) استفاده از تکنولوژی های IPv۶ در ۸ سرویس IT۸۳۹ مانند WiBro، VoIP، و شبکه ی خانگی، گسترش شبکه ی IPv۶ به بخش دولتی، انتقال سایت های پرتال و برنامه های کاربردی IPv۴ موجود به سایت ها و برنامه های IPv۶.

مرحله ی سوم (۲۰۰۶) فراهم کردن سرویس های تماماً IPv۶ با مقیاس بزرگ مانند VoIPv۶ برای کاربران در تمام ۸ سرویس IT۸۳۹، پشتیبانی از تجاری سازی مفاهیم و برنامه های کاربردی IPv۶ Wibro و تسهیل کردن استفاده ی گسترده ی سرویس های اینترنت IPv۶ در بخش دولتی.

● اروپا

صنعت تحرک پشتیبان نیرومندی برای انتقال به سوی IPv۶ است. متقابلاٌ موسسه ی استنانداردهای ارتباطات راه دور اروپا ETSI و مجمع IPV۶، قرارداد مشارکتی برای به هم پیوستن نیروهایشان بسته اند؛ گفته شده که این تمایل فراوان به اپراتورهای بی سیم، عامل تسریع حرکت ETSI بوده است. مجمع IPv۶ علاوه بر قرارداد همکاریش با ETSI، با مجمع UMTS و موسسه ی GSM مشارکت کرده است و با گروه ۳GPP در حال مذاکره است.

● کانادا

ویاجینی در کانادا، یک موسسه ی مشاوره ای وتوسعه ای و تحقیقاتی، متخصص در تکنولوژی های پیشرفته ی شبکه ی کامپیوتر، یک سرور کانالی، به نام freenet۶ گسترش داده است. شبکه ای که به نقاط اتصال IPv۴ امکان می دهد به ۶Bone متصل شوند. آمریکا و سایر کشورها از طریق IPv۶ طبیعی و کانال های IPv۴، موفق به دستیابی به اتصالات بین المللی IPv۶ شده اند.

● فرانسه

گروه کار IPv۶ در ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۲ در فرانسه تشکیل شد. گسترش IPv۶ در فرانسه طی روشی مرحله به مرحله و از طریق مشارکت فعال تلکامِ فرانسه، اپراتور برتر ارتباطات در فرانسه، صورت گرفته است. رویدادهایی که نمایانگر تکامل گسترش IPv۶ در فرانسه هستند، عبارت اند از:

. مهاجرت تلکام IPv۶ فرانسه، شبکه ی آزمایشی VTHD ملی WDM، به وسیله ی تونل زنی به Dual tack بین سال های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۳، که از طریق اولین پردیس IPv۶ سیار WLAN اروپا با همکاری دانشگاه

استراسبورگ در سال ۲۰۰۱ و آزمایش کردن برنامه های کاربردی چندرسانه ای و استاندارد IPv۶ نمایان شد. . گسترش ترانزیت آزاد نسخه ی شش (آسیا، اروپا، آمریکا)، یک شبکه ی تجاری بین المللی اصلی IPv۶ در سال ۲۰۰۲

. مهاجرت شبکه ی جهانی IP تجاری تلکام فرانسه به IPv۶ : استفاده ی همزمان از IPv۴ و IPv۶ Dual Stack از ژوئن ۲۰۰۵ در سراسر جهان برای ۵۰ عدد از POP ها و تجربه ی دسترسی به پهنای باند IPv۶ ملی برای کاربران اینترنت در ژوئن ۲۰۰۵. ارتباطات IPv۶ بر مبنای Teredo، Tunnel Broker و اینترنت پر سرعت نسخه ی ۶ است.

● ایالات متحده

دولت آمریکا در تابستان ۲۰۰۸ به تمام فروشندگان شخصی و نظامی دستور به تغییر روش به IPv۶ داد. این دستور به گسترش IPv۶ را در سال های آتی کمک می کند. در ناحیه ی آمریکای شمالی نیز فعالیت های زیادی در ارتباط با IPv۶، از جهات استاندارد و گسترش سازی و نیز آزمایش کردن ایجاد شده است. به طور تقریبی تمامی این فعالیت ها در ‘۶bone’، عرصه ی آزمایش بین المللی IPv۶، نمایان می شود. سایر فعالیت های مربوط به IPv۶ همراه مشارکت های مستمر آمریکای شمالی عبارت اند از: ۶REN، اقدامات مشارکتی برای شبکه های تحصیلاتی و تحقیقات IPv۶؛ ۶TAP، اقداماتی برای فراهم کردن راهبر مرکزی IPv۶ در شیکاگو برای تسهیل کردن تمرکز بین شبکه های Ipv۶ چند رسانه ای و شبکه ی آزاد، ویاجینی؛ و اقدامات کانال کشی خودکار. با این وجود، از آنجاییکه مشکلات و نواقص آدرس های IPv۴ در این ناحیه آن چنان مبرم نبوده اند، گسترش تجاری IPv۶ در این ناحیه با تاخیر شروع شده است.

● روسیه

این کشور با هدف خلق جامعه ی روس کاربران و فراهم کنندگان سرویس ها و راه حل های IPv۶، روابط مستحکمی بین مقامات مجمع IPv۶، مجمع ملی روسیه و شبکه ی آزاد (روسیه، شبکه ی گسترده ی تحقیقاتی و دانشکاهی)، ایجاد کرده است.

● سایر کشور های جهان

در کشورهایی نظیر مکزیک، هند، استرالیا، سنگاپور و … نیز اقدامات جدیدی در زمینه ی IPv۶ در حال گسترش است؛ به این علت که این کشورها از نظر فناوری بسیار پیشرفته هستند (مانند هند) و یا بین دو قطب بزرگ توسعه ای (مانند استرالیا که میان ژاپن و آمریکا واقع شده است) قرار دارند. شرکت فناوری اطلاعات ایران نیز به عنوان متولی و بازوی اجرایی فناوری اطلاعات در کشور بر آن شده است تا ساز و کارهای مهاجرت به نسخه ۶ آدرس های IP را تعیین کند و بر همین اساس گروه ضربتی تشکیل داده است.

این گروه ضربت که متشکل از نمایندگانی از شرکت مخابرات ایران، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، شرکت ارتباطات زیرساخت و مرکز تحقیقات مخابرات ایران است، قرار است ساز و کارهای مهاجرت به نسخه ششم IP را تدوین کند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: